LT & NT Informacje praktyczne (kompendium wiedzy) nt. Omanu. Oman odwiedziliśmy w styczniu 2018.
Spis treści
Oman: Podstawowe informacje
Uwagi ogólne: Oman to kraj Półwyspu Arabskiego bez wielkich zasobów ropy, przez to ma się wrażenie, że jest bardziej naturalny i poukładany. Nie ma wielkich inwestycji, ale jest wspaniała i bardzo unikalna przyroda.
Klimat: Klimat zwrotnikowy suchy, z przewagą cech klimatu kontynentalnego, również na wybrzeżu. Dobry sezon na wyjazd to nasza zima. Jest wtedy ciepło, ale nie upalnie. Natomiast warto pamiętać, że Oman jest bardzo zróżnicowanym krajem. Inne pogody są na południu, inne na północnym wybrzeżu, a jeszcze inne w górach, czy na pustyni.
Język: Formalnie arabski, ale angielski jest tu bardzo istotny. Raz, wielu pracowników pochodzi spoza Omanu, więc to podstawowy język komunikacyjny. Dwa, sam arabski ma dialekty, więc jest problem jeśli ktoś zna np. afrykańską wersję. Bardzo podobnie ja w ZEA. Ogólna znajomość angielskiego powszechna (niekoniecznie zawsze dobra).
Baza noclegowa: Nie tak rozbudowana jak w Emiratach, ale wciąż duża. Niestety raczej przeważają hotele i ośrodki wyższe cenowo. Można szukać na Booking.com.
Strefa czasowa: UTC+4, bez czasu zimowego i letniego. Dwie lub trzy godziny wcześniej niż w Polsce.
Oman: Transport
Dojazd: Najlepszy sposób to samolot. Niestety nie ma co liczyć na tanie linie, chyba, że przez Dubaj i stamtąd autobusem, z Dubaju kursują dwie linie MWasalat (omańska) i Al Khanjry (dubajska), lub samochodem.
Samochody i transport: Po kraju zdecydowanie najłatwiej jest się poruszać samochodem. Drogi są dobre, benzyna dość tania. Najlepiej podróżować samochodem albo wynajętym samodzielnie albo z kierowcą/przewodnikiem. Zwłaszcza ten drugi typ podróżowania jest bardzo popularny w Omanie. Uwaga, nie działa tu nawigacja Google’a. Można ściągnąć mapę Google’a i wyznaczyć trasę, ale funkcja nawigacji nie działa. Jest to spowodowane umowami z rządem Omanu, który chciałby, aby używano lokalnych GPSów. Alternatywą jest np. oprogramowanie Sygic, mniej popularne, więc Oman ich nie ściga. Więcej o podróżowaniu po Omanie przeczytacie tutaj.
Uber: W 2019 trwały jeszcze negocjacje na temat ewentualnego wpuszczenia Ubera do Omanu. Jednocześnie władze kraju pracowały nad własnym rozwiązaniem tego typu.
Oman: Prawo
Wiza: Paszport konieczny. Myśmy załapali się jeszcze na wydawaną od ręki przy przylocie/wjeździe, 90-dniową z możliwością wielokrotnego przekraczania granicy. Obecnie wdrożono system e-wiz, o które trzeba się ubiegać przed przyjazdem na: evisa.rop.gov.om. Można ją przedłużyć na miejscu w biurach Immigration Police.
W przypadku przyjazdu z krajów objętych ryzykiem żółtej febry, weryfikowane są szczepienia.
Uwaga, łatwo się nabrać na jedną informację. Wcześniej obowiązywała też promocja, że dostając wizę w Dubaju i wjeżdżając do Omanu z emiratu Dubaj wizę otrzymywało się za darmo (przy wjazdach z innego emiratu już nie). W każdym innym przypadku była płatna.
Przepisy celne: Można wwieźć 2 litry (ale nie więcej niż 2 butelki) alkoholu (nie dotyczy muzułmanów). Wwiezienie niektórych leków wymaga przedstawienia recepty / potwierdzenia od lekarza (oczywiście w języku angielskim). Dotyczy to leków psychotropowych i innych działających na układ nerwowy.
Prawo i obyczaje: Oman to kraj muzułmański. Alkohol, niektóre leki, narkotyki, seks przed- i pozamałżeński, nadmierne odsłanianie ciała przez kobiety (poza ośrodkami turystycznymi), czy nawet fotografowanie osób bez zezwolenia nie są tu mile widziane. Największy rygor panuje przy zwiedzaniu meczetów, poza nimi jest trochę spokojniej. Są miejsca, gdzie bez problemu da się nawet robić zdjęcia ludziom.
Dni wolne: Piątek i sobota.
Drony: Prywatne używanie dronów jest w Omanie zabronione. Można je używać w celach komercyjnych po uzyskaniu odpowiednich zgód. Natomiast bez nich nawet próba wwiezienia drona do Omanu jest nielegalna.
Bezpieczeństwo w Omanie
Szczepienia wymagane: Brak. Z ewentualnym wymogiem żółtej febry, o którym pisaliśmy wyżej.
Choroby: Podobnie jak w ZEA istnieje ryzyko zarażenia się MERS.
Bezpieczeństwo kryminalne i polityczne: Podobnie jak ZEA, Oman to dość bezpieczny kraj, jeśli chodzi o terroryzm czy drobną przestępczość, czy kanty. Raczej nie ma się czym przejmować, zwykła ostrożność wystarczy. Za to przechodzenie przez ulicę może być kłopotliwe.
Problemy naturalne: Można natknąć się na skorpiony (i być przez nie ukąszonym, tu najczęściej jeśli nie ma reakcji alergicznych nie jest to groźne i śmiertelne). Warto też pamiętać o wylewających rzekach w porze monsunowej, zwłaszcza bliżej wybrzeży.
Oman: Płacenie
Waluta: Rial (OMR).
Płatności kartą i bankomaty: W dużych miastach karty raczej bezproblemowo akceptowane. Bankomaty także są. Gdy się wyjdzie jednak już poza miasto, nie zawsze są czytniki kart, także na stacjach benzynowych. To samo dotyczy niektórych zabytków czy atrakcji, im dalej od dużego miasta tym większa szansa, że trzeba płacić gotówką. Bardzo podobnie jak w ZEA.
Napiwki: Formalnie brak, nie są oczekiwane. Jednak wiele usług wykonują tutaj osoby z Indii, Pakistanu i innych krajów, więc nie protestują, gdy się go zostawia. Bardzo podobnie jak w ZEA. Z drugiej strony im więcej turystów przybywa, tym bardziej napiwki (bakszysz) stają się normą. W turystycznych restauracjach trzeba liczyć się z tym 10-15% napiwkiem, mimo, że w barze dla lokalnych obok, nikt tego nie będzie wyczekiwał.
Prąd i komunikacja w Omanie
Internet: W hotelach i restauracjach problemu nie ma. Choć oficjalnie istnieje pewna cenzura sieci. Internet mobilny można kupić w punktach Omantel (np. na lotnisku).
Telefony: Roaming dostępny. Zasięg telefonów bardzo dobry, także na pustyni. Ale ceny dość drogie.
Telefony alarmowe: 968, 112.
Gniazdka elektryczne: Jak w Wielkiej Brytanii.
Kuchnia omańska
Jedzenie wegetariańskie: Mało jedzenia lokalnego. Ale jest wiele knajp z innych rejonów świata.
Alkohol: Alkohol nie jest tu normalnie dostępny. Podobnie jak w ZEA są specjalne sklepy dla rezydentów, gdzie można go kupić, jak się ma odpowiednie zaświadczenie. W przypadku turystów część hoteli i restauracji jest uprawniona do sprzedaży alkoholu, acz po pierwsze nie ma ich dużo, a po drugie ceny są wywindowane. Łatwiej kupić alkohol w centrach turystycznych, poza nimi praktycznie nie ma takiej możliwości. Natomiast należy unikać picia alkoholu w miejscach publicznych.
Dostępność barów i restauracji: W Maskacie problemu nie ma, podobnie jak w miejscach turystycznych. Poza nimi na trasie mogą być problemy.
Kultura Omanu
Religia: Islam, należy przestrzegać jego podstawowych reguł, szanując tym samym mieszkańców. Dominujący jest tu odłam Charydżyzm.
Utrudnieniem może też być podróżowanie w czasie ramadanu, wówczas wiele atrakcji czy sklepów i restauracji może być czynna inaczej.
Ludzie: Podział na dwa typy obywateli nie jest tak widoczny jak w ZEA, ale też jest. Da się to dostrzec w większych miastach. Bardziej na prowincji mamy przewagę Arabów. Ludzie spokojni, przychylni, przyjacielscy, acz najczęściej zdystansowani.
Toalety: Przeważa typ europejski.
Drażliwe tematy: Sytuacja polityczna w Zatoce Perskiej.
Turystyczny niezbędnik
Oznaczenia i drogowskazy: Średnio lub słabo. Pod tym względem to kraj wciąż mało rozwinięty, bardziej stawiający na taksówki. Znów pod względem rozwoju bardzo podobnie do ZEA.
Informacja turystyczna i mapy: Z tym jest raczej ciężko. Nawet gorzej niż w ZEA. Promowany sposób podróżowania to wynajęcie kierowcy-przewodnika, który nam wszystko pokaże/opowie. Często nawet w zabytkach UNESCO brakuje podstawowych opisów.
Gdzie szukać informacji: Choćby ExpirenceOman.
Jeśli spodobał Ci się wpis, polub nas na Facebooku.
| Szlak omański | ||
| – | Praktycznie | |
