Góra Chimera - Yanartas – płonące ognie w Turcji

Riwiera turecka to nie tylko nadmorskie kurorty i ruiny starożytnych miast, ale także interesująca przyroda. Dzięki temu można zorganizować krótkie, najwyżej kilkugodzinne wypady dla urozmaicenia wypoczynku. Możliwe, że najbardziej spektakularną przyrodniczą (a ściślej – geologiczną) atrakcją jest Góra Chimery (lub po prostu Chimera) położona na obszarze nazwanym Yanar taş, co w języku tureckim oznacza „płonące kamienie”. Są to wręcz przysłowiowe ognie Chimery.

Spis treści

Mitologia i góra Chimera

Góra Chimera to natomiast nazwa najprawdopodobniej tego właśnie miejsca, notowana już w starożytności. Niegdyś płomienie bywały tak wielkie, że góra służyła za naturalną latarnię morską, a być może także stanowiła podwaliny pod mit o zionącym ogniu potworze, Chimerze. Tak przynajmniej oficjalnie uważają Turcy. Według „Illiady” Homera chimera była wyhodowana przez króla Licji Amisodara. Zgodnie z najczęstszymi opisami miała głowę lwa, tułów kozy i ogon węża, co zdaniem Roberta Gravesa miało symbolizować wiosnę, lato i zimę. Również król Licji, ale tym razem Jobates kazał ją zgładzić, co udało się greckiemu herosowi Bellerofontowi. Ten pokonał chimerę wlewając jej roztopiony ołów do pyska. Dokonał tego czynu lecąc na pegazie. Skoro mityczna chimera urzędowała w Licji, góra faktycznie mogła mieć wpływ na mit.

Fenomen ognia

Yanar taş to miejsce, gdzie naturalne ujście w skałach znajdują złoża gazu, którego głównym składnikiem jest metan. Podpalone tworzą „wieczny ogień”, ale natężenie ulatniającego gazu jest zmienne w ciągu roku i zależy między innymi od poziomu wód gruntowych i ciśnienia atmosferycznego. Samozapłon metanu w kontakcie z powietrzem też nie jest niczym niezwykłym i to właśnie tutaj ma miejsce. Obszar Yanar taş obejmuje około 5 tysięcy metrów kwadratowych, lecz sam szczyt Chimery, który oznaczono i wytyczono szlak, nie jest bardzo duży.

Ludzie traktują ogień niczym ogniska (Chimera)

Chimera i płonący gaz ulatniający się z ziemi

Chimera – zwiedzanie

Najlepiej to miejsce wygląda oczywiście po zmroku. Należy pamiętać o zabraniu dobrych latarek, gdyż droga nie jest w żaden sposób oświetlona, a to jest tylko trochę łatwiejszy górski szlak, więc po ciemku można się zagubić. Tu nie chodzi o trudność trasy, podejście jest raczej spokojne, ale miejscami są kamienie, można też zgubić ścieżkę. Szczęśliwie w szczycie sezonu idą tędy w obie strony dość spore grupy ludzi, więc nie tak łatwo jest zboczyć.

Przed szlakiem znajduje się parking. Wieczorem, gdy widok jest naprawdę niesamowity, wejście na szlak jest płatne. Niewiele, to raczej zaimprowizowana budka, w której za drobne kupuje się bilety. Chodzili też panowie, którzy wypożyczali / sprzedawali latarki. Sama trasa pod górę długa nie jest. Zaczynamy od poziomu bliskiego morzu i trzeba wdrapać się na wysokość gdzieś między 200 a 300 m n.p.m. Na spokojnie czas dojścia wahać się będzie od 15 do 30 minut. Od parkingu idzie się około 800 metrów.

Po zmierzchu wokół ognia zbiera się sporo ludzi. Czasem ciężko się dopchać.

Pod koniec dochodzi się do polany, gdzie znajdują się ujścia gazu i ogień. Przypomina się oczywiście azerskie Janar Dah. Fenomen jest podobny. Ulatniający gaz płonie, przez to mamy wrażenie jakby na polanie było sporo ognisk, usytuowanych w skalnych rozpadlinach. W tym wypadku faktycznie wygląda to jak pole usłane ogniskami i wiele osób tak też to traktuje. Siedzą przy nich, czasem piją piwo, czasem pieką kiełbaski. Po zmroku jest tu naprawdę klimatycznie. Nie ma problemu, by zwiedzać go w dzień, ale to noc ściąga tu ludzi, wówczas naprawdę jest ich tu sporo, w szczególności w sezonie.

Chimera – dojazd i okolica

Góra Chimera i obszar Yanartaş to największe dotychczas odkryte źródło emisji metanu abiogenicznego na lądzie. Płonące kamienie, jak się je tu nazywa, są rozrzucone na obszarze 5000 m². Turystycznie raczej ludzie ograniczają się do polany i pierwszych ognisk. Z pobliskich miejscowości organizowane są wycieczki kilkugodzinne właśnie na oglądanie naturalnych ogni.

Najbliżej Yanartaş znajduje się miejscowość wypoczynkowa Çıralı. To do niej trzeba dojechać, tam też znajduje się parking. Jest tu plaża, wiele hoteli, a przy głównej ulicy jest sporo knajpek. W sam raz, by po zwiedzeniu Chimery usiąść i coś zjeść. W pobliżu znajduje się stanowisko archeologiczne Olympos.