Rawenna (Ravenna): bizantyjskie kościoły, atrakcje, zwiedzanie

Malownicze uliczki Rawenny

Może nie jest to miasto tak słynne i oblegane turystycznie jak choćby Rzym, Wenecja czy Florencja, a nawet Bolonia, ale zdecydowanie warte odkrywania. Rawenna (wł. Ravenna), która znajduje się w regionie Emilia-Romania, (której stolicą jest właśnie Bolonia) to jednak taki niedoceniony klejnot, który znalazł swoje miejsce nawet na liście UNESCO, choć znajduje się poza utartym szlakiem turystycznym. To daje niesamowitą możliwość, by spojrzeć sobie na zdecydowanie bardziej leniwe, spokojniejsze i mniej gwarne miasto północnych Włoch i bez przeszkód móc się nim delektować. A jest czym.

Historia Rawenny

Początki osadnictwa sięgają tu jeszcze XIV wieku p.n.e. Z czasem Umrów zastąpili Etruskowie, a tych Rzymianie. Sama Rawenna stała się bardzo ważnym ośrodkiem w Cesarstwie u jego schyłku. Gdy dokonano podziału Cesarstwa, Cesarstwo zachodniorzymskie do 402 miało swoją stolicę w Mediolanie, potem, aż do upadku w Rawennie. Później zajęli ją barbarzyńcy, potem Ostrogoci (była stolicą ich królestwa), a następnie w 540 Bizancjum. Przez prawie 200 lat tutaj znajdowała się bizantyjska administracja Włoch, jednocześnie to okres dużego rozwoju miasta. Dziś jeszcze można podziwiać tu wiele zabytków, które w jakiejś formie przetrwały do naszych czasów. Rawenna słynie przede wszystkim z kościołów, czy raczej bazylik i przepięknych mozaik, wiele z nich właśnie powstało w okresie bizantyjskim.

Później przez ponad tysiąc lat Rawenna była mocno związana z Państwem Kościelnym, z pewnymi przerwami, przede wszystkim gdy władza z Rzymu przeniosła się do Awinionu. Jednak były to zaledwie krótkie okresy niezależności, a miasto stopniowo traciło na znaczeniu, także na rzecz rosnącej w siłę Wenecji. Rawenna wciąż jednak pozostała ważnym ośrodkiem kulturowym i naukowym. W XIX wieku została w końcu przyłączona do Włoch i od tego czasu jest raczej mniejszym miasteczkiem z wielką historią.

Bazylika św. Apolinarego (stara i nowa)

Rawenna to także ważny ośrodek dla rozwoju chrześcijaństwa. Tu działał święty Apolinary z Rawenny (choć faktycznie pochodził z Antiochii w Syrii, a obecnie prowincji Hatay w Turcji). Jest on połowicznie postacią legendarną, uchodzi za pierwszego biskupa Rawenny. Podobno był uczniem świętego Piotra. Wiadomo, że zginął śmiercią męczeńską i tu zaczynają się schody, bo daty są różne i to o ponad sto lat. Było to poprzedzone jego wygnaniem z miasta. Wg jednych źródeł nastąpiło ono za czasów Nerona, innych za czasów Wezpazjana, albo Septymiusza Sewera. Nad grobem Apolinarego wzniesiono w VI wieku bazylikę Sant’Apollinare in Classe. W VI wieku wzniesiono także kaplicę pałacową króla Ostrogotów, którą w IX wieku przerobiono na nową bazylikę Sant’Apollinare Nuovo. Tu też przeniesiono relikwie. Obie bazyliki wewnątrz charakteryzują się przepięknymi mozaikami.

Rawenna, Galla Placydia i Bazylika Witalisa

Dużą rolę na rozwój miasta miała Galla Placydia, córka Teodozjusza Wielkiego, a później królowa Wizygotów i Cesarzowa Rzymska. Galli wzniesiono nawet mauzoleum, wewnątrz bardzo ciekawie ozdobione mozaikami . Ten budynek znajduje się tuż obok Bazyliki św. Witalisa (Basilica di San Vite), która jest z kolei zabytkiem bizantyjskim. Powstała w latach 527 – 548, dzięki pieniądzom płynącym z Konstantynopola, jest obecnie jednym z najlepiej zachowanych przykładów sztuki bizantyjskiej.

Bazylika ta z jednej strony łączyła tradycje rzymskie z bizantyjskimi, ale też stała się wyraźną inspiracją dla państwa Karolingów. Wzorowano na niej królewską kaplicę w Akwizgranie. Tu też znajdują się największe i najlepiej zachowane bizantyjskie mozaiki, nie licząc oczywiście tych w Stambule.

Mauzoleum Teodryka

Blisko dworca kolejowego znajduje się też Park Teodryka Wielkiego, a w nim jego mauzoleum (Mausoleo di Teodorico). Teodryk, król Ostrogotów sam rozpoczął tę budowlę. Są to już czasy Bizantyjskie, po upadku zachodniego cesarstwa. Warto dodać, że budowla ta była jedną z głównych inspiracji Wieży Bismarcka w Szczecinie (obecna nazwa to Wieża Gocławska).

Inne kościoły Rawenny

W Rawennie jest więcej wczesnochrześcijańskich świątyń z okresu bizantyjskiego. Kolejna bazylika to Sant’Apollinare Nuovo z 504 roku, znów bardzo ciekawie przyozdobiona mozaikami. Właśnie dla tych kościołów warto tu przyjechać.

Katedra jest już zbudowana później, przez co dość mocno się odróżnia od bazylik. Przy niej znajduje się interesujące Baptysterium Ortodoksów (także pochodzącym z V wieku) oraz muzeum diecezjalne, gdzie wystawianych jest wiele skarbów.

Dante i Rawenna

Poza świątyniami Rawenna to także miasto Dantego. Ma on tu nawet swój grobowiec, który można odwiedzić. Wciąż przyciąga miłośników i zwykłych turystów. Warto dodać, że Dante Alighieri właśnie w Rawennie ukończył „Boską komedię”.

Rawenna: Plaże, zabawa i przemysł

Niektórzy przyjeżdżają do Rawenny bardziej przez przypadek, dlatego, że jest to najbliższe większe miasto z turystycznych wiosek z plażami. Są tu przede wszystkim trzy duże i znane kurorty – Marina di Ravenna, Lido Adriano i Lido di Dante. Można tam odpocząć, często tez plażować na wybrzeżu Adriatyku, są też bary czy dyskoteki. Dla młodszych znajduje się tu też park rozrywki – Mirabilandia.

Dzisiejsza Rawenna jednak ma zupełnie inny klimat, niż choćby turystyczne włoskie ośrodki. Obecnie jest to bardziej centrum przemysłowe, związane z przetwórstwem ropy. Po samym starym mieście można sobie spokojnie pospacerować, ale znów, podobnie jak w Bolonii, trzeba się trochę natrudzić, by znaleźć jedzenie wczesnym popołudniem. Siesta jest tu bardzo ważna, w starym mieście życie toczy się leniwie. O mapkach można właściwie zapomnieć, ale nie jest to duża miejscowość, więc łatwo można ją ogarnąć. Za to idealnie czuje się tu takie małomiasteczkowe Włochy. Zaś zabytki są naprawdę godne uwagi.

Jeśli spodobał Ci się wpis polub nas na Facebooku.

Szlak włoski
Rawenna
Share Button

Komentarze

Rekomendowane artykuły